Piše: Sead Vegara

Robert Rodriguez 2019. režira (pre)loši Alita: Battle Angel, samo da bi nakon pandemije koronavirusa ponovno zasjeo u rediteljsku stolicu i režirao još jedno filmsko razočarenje. Njegov najnoviji film nosi naziv Hypnotic (Hipnotiziran, 2023), a da je toliko loš biće vam jasno od samog početka. Redaće Rodriguez scene jednu za drugom poput domina, sve da bi vas sa svakom narednom ubacivao još više i dublje u radnju tvoreći zaplete i podzaplete, ali uzalud. Sva sreća pa film ne traje duže od sat i po, koji ionako sporo prolaze. Da će vam se učiniti beskrajno nezanimljivim i dosadnim shvatit ćete nakon početnih petnaestak minuta.

Hipnotiziran; režija: Robert Rodriguez; uloge: Ben Affleck, Alice Braga, William Fitchtner; 2023.

IMDb rejting: 5.4/10

Rotten Tomatoes rejting: 35%

Ono što je Rodriguez kao scenarista (koscenarista je Max Borenstein) zamislio i kao reditelj realizovao, te još kao direktor fotografije i montažer na filmu uradio, možda je i prevelik zalogaj. Svakako, za svaku je pohvalu toliki trud, toliko već standardna procedura kod Rodrigueza, ali “armija od jednog čovjeka“ kako bismo ga mogli opisati baš i ne djeluje uvijek.

Film započinje terapeutskom seansom na kojoj detektiv Rourke (Ben Affleck) govori o svojoj kćerci, prisjećajući se zlosretnog dana kada je nestala iz parka u kojem se igrala. Nakon seanse, sa partnerom detektivom Nicksom (JD Pardo) krenuće putem dojave o pljački banke, samo da bi otkrio da je nestanak njegove kćerke usko povezan sa misterioznim čovjekom Dellrayneom (William Fitchtner), koji je “kao zaposjeo“ umove službenika banke i ostalih policajaca. Otkrivajući osobu iza glasa na dojavi, pronalazi gataru Dianu (Alice Braga), koja ga uvodi u priču o zastrašujućem vladinom specijalnom programu i organizaciji pod imenom Divizija, tzv. hipnotičarima i Dellrayneu kao najjačim od svih. Rourke i Diana bježe od Dellraynea koji ih proganja, a onda najednom i Rourke ima iste moći, te čak postaje moćniji.

Od tog trenutka, i prije u biti, Rodriguez gubi konce. Nižu se scene sve i jedna bezveznije od druge, a Affleck je glumački bezidejan, dok Braga i Fitchtner pokušavaju i u određenoj mjeri nose film. Ono što se može učiniti i kao “poziv u pomoć“ za vještijim i vrlijim scenaristom jeste učinjeno na samom početku gdje Rodriguez vraća u spomen spektakularnu scenu iz svog holivudskog debija Desperado (1995). Scena je to u kojoj veliki Quentin Tarantino, inače veoma dobar Rodriguezov prijatelj, priča vic o opkladi između barmena i mušterije. Rodriguez tu “vrišti“ za boljim scenarijem i nekim darovitim poput Tarantina da ga vrati u prvu ligu.

Mali, sićušni detalji provučeni kroz film, (po)daju mu malo na kvaliteti, ali nakon što Rodriguez okonča priču uz “vatromet objašnjenja“ bude vam jednostavno žao što ste protraćili 90 minuta svog dragocjenog vremena. I još kada vidite da je Robert Rodriguez, nekada slavni “režiser koji sve radi sam“, podlegao holivudskom trendu franšizacije ostaviće vam još neugodniji okus na “filmofilskom nepcu“. Sreća, do toga, snimanja potencijalnog nastavka, ipak neće doći, jer je Hypnotic podbacio na box officeu. Sreća!          

Objavljeno u bh. nezavisnom dnevniku Oslobođenje