It’s Only the End of the World (Juste la fin du monde) je kanadsko-francuska drama za koju je zaslužan 27-godišnji kanadski glumac, scenarista, dizajner, producent i višestruko nagrađivani režiser Xavier Dolan, između ostalog poznat i po ulozi u francusko-kanadskoj horor drami Martyrs iz 2008. Režijom se bavi u posljednjih osam godina, a  It’s Only the End of the World je njegov šesti film. Njegovo prvo ostvarenje, biografska drama I Killed My Mother (2009), koju je režirao kada je imao samo 19 godina, osvojila je trostruku nagradu na filmskom festivalu u Cannesu 2009. Nakon toga je režirao dramu Heartbeats (2010), kao i filmove Laurence Anyways (2012), Tom at the Farm (2013) te dramu Mommy (2014) koja je također nagrađena u Cannesu 2014. godine.

Film It’s Only the End of the World je baziran na istoimenom pozorišnom komadu francuskog glumca, pisca i pozorišnog režisera Jean-Luca Lagarcea. Prati Louisa (Gaspard Ulliel), mladića koji je godinama bio udaljen od svoje porodice. Nakon dvanaest godina se vraća kući sa iluzijom da je gospodar sopstvenog života i boluje od AIDS-a, a svoju bolest nikome ne spominje. U kući ga čekaju njegova dominantna majka (Nathalie Baye), sestra Suzanne (Léa Seydoux) koju jedva poznaje, te brat Antoine (Vincent Cassel) sa svojom suprugom. Zbog Louisovog načina života kao pripadnika gay populacije, u kući rastu tenzije, tajne isplivavaju na površinu, napetost raste iz trena u tren, što na kraju rezultira sukobom. Osim pomenutih glumaca, u filmu se pojavljuje i Arthur Couillard kao Gaby. Film se takmičio za Zlatnu palmu na ovogodišnjem izdanju Cannes Film Festivala gdje je osvojio Nagradu žirija i Ecumenical Jury nagradu. Na području Quebeca i Francuske će biti objavljen 21. septembra.