“Bez Johna Williamsa, bicikli ne lete, kao ni metle u utakmicama metloboja, ni ljudi sa crvenim plaštevima. Ne postoji Sila. Dinosurusi ne hodaju zemljom. Ne maštamo, ne plačemo, jednostavno ne vjerujemo”, rekao je Steven Spielberg o maestru filmske muzike, velikom Johnu Williamsu. Ovaj citat toliko pogađa u samu srž stvarateljske saradnje dvojca koji je donio toliko radosti i zabave u živote mnogih filmofila, pa čak i onih ljudi koji možda i nisu neki naročiti ljubitelji filma i filmske umjetnosti, ali zato vole muziku. Jer, mnoge od Williamsovih muzičkih tema komponovane kroz godine njegovog rada, postale su same po sebi toliko prepoznatljive da ih automatski povezujemo sa kompozitorom.
Muzika Johna Williamsa; režija: Laurent Bouzereau; 2024.
IMDb rejting: 8.2/10
Rotten Tomaotes rejting: 100%
Saradnja sa Stevenom počela je na njegovom ostvarenju The Sugarland Express (1974). Nakon tog filma dolazi ono što će postati prvi pravi ljetni blockbuster Jaws (Ralje, 1975), toliko jednostavna muzička tema od “zlokobne dvije note“, opet protkana djelom velikana Debussyja i Stravinskog, za koju je dobio svog drugog Oscara (prvog je osvojio za Fiddler on the Roof iz 1971). Naravno, tu je i muzika iz filmova Raiders of the Lost Ark (Otimači izgubljenog kovčega, 1981), E.T. the Extra-Terrestrial (1982), sa temama koje će postati neprocjenjivo muzičko blago, te mnogi, mnogi drugi filmovi.
A upravo da nije bilo Spielberga, koji je upoznao Williamsa sa Georgeom Lucasom, ne bi ni bilo otvaranja filma Star Wars (Ratovi zvijezda, 1977) famoznom temom koja poziva na avanturu nestvarnih razmjera. Sve te detalje, ali i mnogo više saznat ćete ako se upustite u gledanje dokumentarca Music by John Williams (Muzika Johna Williamsa, 2024), koji je režirao francusko-američki dokumentarista Laurent Bouzereau. Isitnski zaljubljenici u filmsku umjetnost, oni koji uživaju u svakom mogućem segmentu filmskog ostvarenja, pronaći će u dokumentarcu Music by John Williams mnoštvo zanimljivih podataka vezanih za samog kompozitora, kao i reditelje sa kojima je sarađivao.
Mnogo je detalja koje Bouzereau upliće u sliku o maestru filmske muzike, njegovih formativnih godina, odnosa sa bližom familijom, kao i porodicom koju je stvorio, te konstantnim radom i predanošću poslu. Koliko god se činilo da film obimnu građu kakav je život Johna Williamsa, rođenog 1932, a aktivnog od 1952. i dan-danas živog, neće moći predstaviti u skoro dva sata trajanja dokumentarca, reditelj Bouzereau uspjeva da napravi skladno djelce.
Ono sa čime možda niste bili upoznati, a saznat ćete u dokumentracu, jeste činjenica da je Williams nominovan za Oscara čak 54 puta, te da je osvojio pet zlatnih kipića. Naprosto, kada završite gledanje dokumentarca, toliko vas obuzme osjećaj da (po)želite pogledati ponovo sve one filmove sa potpisnom muzikom maestra, a naposljetku to je bezopasna potreba, lako zadovoljena, i istinu da kažemo, malo je takvih na svijetu.
Objavljeno u bh. nezavisnom dnevniku Oslobođenje