Pet lakih komada: "Contratiempo"

Pet lakih komada: "Contratiempo"

Priredio: Braco Kartal

1. Contratiempo (2016)

Contratiempo (The Invisible Guest) je španska triler/misterija i predstavlja drugi film režisera Oriola Paula nakon njegovog trilera El Cuerpo (The Body) iz 2012. Adrián Doria (Mario Casas) prosperitetni je mladi biznismen koji je optužen za ubistvo svoje ljubavnice, modne fotografkinje Laure Vidal (Barbara Lennie). Kako bi se odbranio od optužbi, angažuje prestižnu odvjetnicu Virginiju Goodman (Ana Wagener). Pred njima su tri sata tokom kojih će se baviti zločinom za koji je Adrián optužen. Napeto ostvarenje koje predstavlja uzbudljivu filmsku vožnju koja, osim što prikazuje načine na koje se arogantni i uspješni ljudi ponašaju u trenucima kada izgube kontrolu nad svojim životom, istražuje i teme kao što su istina, pravda i preljuba.

IMDb rejting: 7.8/10
Rotten Tomatoes rejting: 6o%

2. Frantz (2016)

Francusko-njemačko ostvarenje scenariste i režisera Françoisa Ozona koje predstavlja adaptaciju antiratnog filma Broken Lullaby iz 1932. godine u režiji njemačko-američkog režisera Ernsta Lubitscha. Pretežno crno-bijeli film koji u svojim ključnim trenucima dobija boju i tokom kojeg se slika Le Suicidé francuskog slikara Edouarda Maneta prikazuje nekoliko puta. Radnja filma odvija se nakon Prvog svjetskog rata na području njemačkog gradića Quedlinburga i Pariza. Tokom 1919. u Quedlinburgu Njemica Anna (Paula Beer) kraj  groba svog preminulog zaručnika Frantza (Anton von Lucke), koji je poginuo tokom Prvog svjetskog rata, ugleda misterioznog Francuza Adriena (Pierre Niney) kako ostavlja cvijeće. Adrien tvrdi da je bio Frantzov prijatelj još prije rata dok je Frantz studirao u Parizu. Uprkos kontinuiranom antagonizmu koje vlada unutar zajednice radi Adrienovog prisustva u gradu, upoznaje ga sa svojim roditeljima i između njih se razvija snažan odnos što na kraju rezultira Anninim odlaskom u Pariz kako bi ga što bolje upoznala, istražila njegov svijet i shvatila ga u potpunosti. Film je prožet romantikom, muzikom i umjetnošću i postavlja pitanje da li pažljivo iskonstruisane laži mogu izliječiti emocionalne rane rata. Takmičio se za Zlatnog lava tokom 32. izdanja filmskog festivala u Veneciji kojeg nije osvojio, ali je Pauli Beer za njenu izvedbu dodijeljena Marcello Mastroianni nagrada. Tokom 42. dodjele francuskih filmskih nagrada César bio je nominovan u jedanaest kategorija, osvojivši Best Cinematography nagradu.
IMDb rejting: 7.5/10
Rotten Tomatoes rejting: 89%

3. La pazza gioia (2016)

La Pazza Gioia (Like Crazy) je italijanska komedija koju je režirao scenarist, producent i režiser Paolo Virzi. Film prati Donatellu (Micaela Ramazzoti) i Beatrice (Valeria Bruni Tedeschi) koje su smještene u psihijatrijsku ustanovu u Toskani. Nakon dolaska Beatrice u ustanovu postaju prijateljice, a iako imaju vrlo različite životne priče, prilika za bijeg iz ustanove je ono što ih povezuje. Zajedno kreću u avanturu koja će im promijeniti život i pružiti priliku da preispitaju svoju prošlost. Virzi je scenario napisao u saradnji sa italijanskom scenaristkinjom, režiserkom i glumicom Francescom Archibugi (A Stroke of Luck, Il grande cocomero), a osim Ramazzotijeve i Valerije Bruni Tedeschi, u filmu se pojavljuju i Valentina Carnelutti (Tutta la vita davanti, The Dust of Time, The Red Shadows), Tommaso Ragno (Me and You, L'uomo privato), Sergio Albelli (The First Beautiful Thing, El Alamein - The Line of Fire), Marco Messeri, Bobo Rondelli i dr. Radnja filma smještena je u 2014. godinu, a osvojio je 20 filmskih nagrada.

IMDb rejting: 7.4/10
Rotten Tomatoes rejting: 83%

4. Riphagen (2016)

Istinita ratna priča o lukavom amsterdamskom kriminalcu Bernardusu Andreasu (Dries) Riphagenu koji je tokom Drugog svjetskog rata pomagao nacistima u progonu i egzekuciji Jevreja, uništio grupe otpora i načinio sve koji sprovode pravdu da izgledaju kao budale. Sprijateljio se sa bogatim Jevrejima kojima je obećavao sigurna mjesta za skrivanje i uspio ih je uvjeriti da mu trebaju predati svoj novac, nakit, drago kamenje i ostale vrijednosti kako bi ih lično sačuvao. S obzirom da je razmišljao kako bi nacistička Njemačka mogla izgubiti rat, fotografisao se s njima kako bi kasnije fotografije sa nasmijanim Jevrejima upotrijebio kao dokaz svojih dobrih namjera. Nakon što bi prikupio njihove dragocjenosti, Gestapu je otkrivao mjesta na kojima se skrivaju. Riphagena, čovjeka bez morala i savjesti, manipulatora i lažljivca koji je uspio ubijediti vlasti da su za neke od zločina koje je počinio odgovorni članovi pokreta otpora, u filmu portretira holandski glumac i scenarist Jeroen van Koningsbrugge, poznat i po ulozi u romantičnoj komediji De surprise (2015) i kriminalističkoj seriji Smeris. Za režiju je zaslužan producent, režiser i scenarist Pieter Kuijpers.

IMDb rejting: 7.1/10

5. I Don't Feel at Home in This World Anymore (2017)

Netflixova kriminalistička komedija/drama scenariste i glumca Macona Blaira, poznatog po ulogama u horor komediji Murder Party, kriminalističkoj triler drami Blue Ruin i kriminalističkom trileru Green Room. Radi se o američkom nezavisnom filmu iz devedesetih koji je objavljen početkom ove godine, a u kojem se pojavljuje i režiser filma. Prati depresivnu i nervoznu Ruth Kimke (Melanie Lynskey) koja kreće u potragu za provalnicima koji su joj opljačkali kuću i ukrali laptop. U potrazi joj pomaže njen susjed Tony (Elijah Wood) s kojim se ubrzo upliće u kriminalnu mrežu.

IMDb rejting: 7/10
Rotten Tomatoes rejting: 90%

 

Prethodna
Filmofil predstavlja filmove koji nas u kinima očekuju u junu i julu
Sljedeća
Predstavljamo animirane filmove ovogodišnjeg NAFF-a