Piše: Duško Dimitrovski
Već više od sedam decenija, tokom jedne sedmice u julu, održava se u najvećem svjetskom kinu na otvorenom, u pulskom amfiteatru Arena, svojevrsni praznik sedme umjetnosti – Pulski filmski festival.
Tako je bilo i ove godine kada je od 11. do 18. jula održan 71. Pulski filmski festival. Festival je svečano otvoren svjetskom premijerom filma Svemu dođe kraj, koji je režirao jedan od najboljih reditelja u historiji hrvatske i kinematografije nekadašnje Jugoslavije, Rajko Grlić (Samo jednom se ljubi, Bravo maestro, Karaula, Ustav Republike Hrvatske). Potom je usljedio pravi filmski maraton sačinjen od filmova koji su se takmičili u Glavnom takmičarskom programu, te specijalnih selekcija novih i starih sineastičkih ostvarenja.
Najveće festivalsko priznanje Zlatna arena za najbolji film pripalo je ostvarenju Proslava – debitantskom dugometražnom djelu Brune Ankovića, koje je, sasvim opravdano i u anketi provedenoj među filmskim kritičarima, u kojoj je učestvovao i autor ovog osvrta, dobio najveći broj glasova, sa prosječnom ocjenom 4,5.
Film Proslava je preciznim i upečatljivim vizuelnim jezikom eksplicirana priča o manipulaciji mladim ljudima od strane fašističkog režima u Hrvatskoj tokom Drugog svjetskog rata. Mijo, glavna ličnost filma, žitelj siromašnog sela u Hrvatskoj, koga je nadsve kreativno, tumačio Bernard Tomić, postaje pripadnik ustaša, samo da bi dobio osnovne životne namirnice. Poslije završetka rata mora se skrivati od Ozne, da ne bi krivično odgovarao.
Pozitivno iznenađuje sasvim indirektni, a izuzetno efikasni način na koji Anković prezentira manipulaciju sa mladim siromašnim seljacima, koji su samo da bi preživjeli, oblačili neprijateljske uniforme, odnosno postajali laka meta ekstremne ideologije, koja im je nudila lažnu nadu u bolji život i lažno opravdanje za sve užase koje su pretrpjeli.
Treba pomenuti i duga vrijedna ostvarenja, koja su prikazana na Puli '24, a to su prije svih filmovi: Naša djeca Silvestara Kolbasa, Božji gnjev Kristijana Milića, Sveta obitelj Vlatke Vorkapić, Šlager Nevia Marasovića i Bosanski lonac Pave Marinkovića.
Jedan od najljepših događaja na Pulskom filmskom festivalu, bilo je i dodjeljivanje Nagrade za životno djelo glumačkoj legendi Slavku Štimcu, koji je popraćen velikim aplauzom gledalačkog auditorija, ovo sasvim zasluženo priznanje primio lično.
“Ja i pulska arena smo gotovo srasli i tu sam doživio najbolje predstavljanje filmova u kojima sam igrao“, rekao je Štimac, koga naročito pamtimo po brojnim ulogama na velikom ekranu, a naročito u filmovima Obrada Gluščevića, Emira Kusturice, Gorana Paskaljevića i Slobodana Šijana.
