Piše: Blanka Knežević
Knives out režiserki je uradak Riana Johnsona, koji je vjerovatno Star Wars fanovima poznat kao režiser i scenarista nastavaka The Last Jedi. Meni iskrena da budem, ne i suviše. Ali sama najava filma je obećavala. Djelovao je kao žanrovski spoj satirične komedije, misterije, sa dosta boja i vrlo životopisnim likovima. Pored toga, sam cast je prilično impresivan, a predvodi ga Daniel Craig kao privatni detektiv Benoit Blanc. Priča prati istraživanje detektiva Benoit Blanca, koji je unajmljen od strane misteriozne osobe da dozna da li ima nešto čudno u smrti jednog od najpoznatijih autora krimi-romana Harlana Thrombleya (Christopher Plummer). Harlan Thrombley je jutro nakon proslave svog 85. rođendana pronađen mrtav u svojoj spavaćoj sobi, a iz svega proizlazi da je riječ o samoubistvu.
Nož u leđa; režija: Rian Johnson; uloge: Daniel Craig, Jamie Lee Curtis, Christopher Plummer, Ana de Armas, Chris Evans; 2019.
IMDb rejting: 8.1/10
Rotten Tomatoes rejting: 97%
Režiser uvodi Blancov lik iz trećeg plana, koji sjedi i posmatra članove Harlanove porodice koji pričaju o večeri povodom njegovog rođendana, nakon koje se Harlan, na njihovo opšte čuđenje ubio. Svako od njih imao je poseban odnos i svako od njih skriva neke naoko bitne detalje, koji bi ih mogli uvrstiti u krug sumnjivih ljudi koji bi imali koristi od njegove smrti. Craig kao inspektor Blanc svoj posao je maestralno obavio. Vidno inspirisan Herculesom Poaroom, Craig doduše bez ekspresivnih brkova ali sa vrlo ekspresivnim i upadljivim naglaskom, gradi lik koji sam po sebi dijeluje kao karikatura, ali on ga čini životnim, duhovitim, ponekad ne toliko snalažljivim, ali izuzetno dovitljivim i pronicljivim. Taj famozni naglasak „grebe“ uši kada ga čujete, ali nakon nekog vremena, ne biste mogli da ga zamislite drugačije. Izuzetno se glumački ističe i mlada glumica Ana de Armas, koja takođe ima lik koji bi mogao da ode u stereotipe i preglumljivanja, ali ona uspjeva da balansira, pa je prilično dopadljiva i šarmantna. Niti jedan glumac doduše ne zaostaje, nego upravo naprotiv, svi grade izuzetno zanimljive, dopadljive likove čije interpretacije ovaj film sigurno dižu za ljestvicu više u pogledu kvaliteta.
Kao što se i najavljuje, film je inspirisan romanima Agathe Christie. I da, umnogome podsjeća na gomile sličnih dogodovština detektiva Herculea Poaroa. Ono što ga čini drugačijim je pokoja poruka Trumpu (eh ti emigranti), te prilično dobra režija. Film je pitak, tempo je dinamičan, možda u onom famoznom trećem činu postaje malo dosadan i spor, jer očekujete razriješenje ali imate osjećaj da ga dobijate sa previše nepotrebnog razrađivanja. Koliko je predvidljiv? To već ne bih mogla da kažem jer nisam od onih koji vole da gledaju filmove i igraju se pogađanja who did it? U svakom slučaju, ono što mogu da kažem je da, iako jedan od bitnijih događaja saznamo prilično rano u priči, to ne čini film manje interesantnim za gledanje što je uvjek veliki plus.
Ovaj film bi se eventualno mogao uporediti sa najnovijom ekranizacijom Ubistva u Orijent ekspresu u režiji Kennetha Branaghe. Branagh, iako po meni izuzetan glumac i režiser, prilično zaostaje jer je ovdje priča dosta zanimljivija, a njegov Poaro, za razliku od Craigovog Blanca, ipak ponekad pređe tu tanku granicu između prirodnosti i karikature. Pa, ukoliko volite Agathu Christie, a niste bili u potpunosti zadovoljni najnovijom ekranizacijom Ubistva u Orijent ekspresu, možda je ovo upravo film za vas.
