Koliko dugo se osoba može odupirati torturi, a istovremeno sačuvati vlastiti integritet? Ovo je ključno pitanje trećeg igranog filma urugvajskog režisera sa sjedištem u Madridu, Alvara Brechnera, koji nosi naziv La noche de 12 años (A Twelve-Year Night).

Ova historijska drama inspirisana je knjigom "Memorias del Calabozo" koju su napisali Mauricio Rosencof i Eleuterio Fernández Huidobro, a koji su zajedno sa Joséom „Pepe” Múgicom bili zatočenici preko četrdeset zatvora tokom strašne vojne diktature u Urugvaju koja je krenula 1973. i koja je trajala narednih dvanaest godina. Svjetsku premijeru imao je u sklopu Orizzonti sekcije na 75. filmskom festivalu u Veneciji.

U A Twelve-Year Night tri glavna karaktera portretiraju Chino Darín, Antonio de la Torre i Alfonso Tort koji se pojavljivao i u prvom Brechnerovom filmu Bad Day to Go Fishing. Oni su gorepomenuti politički zatvorenici sa kojima niko ne smije kontaktirati i ni sa kim ne smiju razgovarati. Neće ih ubiti, već će pokušati da ih izlude. Radi se o istinitoj priči iz historije Urugvaja o brutalnom režimu, slobodi, dostojanstvu i snazi. Ispostavlja nam mješavinu autentičnih snimaka i fikcije i govori o zatvorenicima koji nikada nisu izgubili nadu i vjeru u slobodu i život uprkos okrutnom zatočeništvu kojem su bili izloženi.

Sporedne uloge u filmu tumače Silvia Perez Cruz, Soledad Villamil i César Troncoso. Snimljen je na području Španije i Urugvaja, a prava na međunarodnu distribuciju polaže kompanija Latido Films.