Pozorišni, televizijski i filmski glumac Duško Valentić, kojeg će se šira publika najviše sjećati po ulozi Papundeka u seriji Velo misto, preminuo je u nedjelju, 9. juna u Zagrebu, u 75. godini.
Duško Valentić rođen je 31. januara 1950. u Pančevu, a u Zagreb se preselio kada je imao sedam godina. Na zagrebačku Akademiju dramskih umjetnosti upisao se još prije mature, a tokom cijele karijere bio je u stalnom angažmanu Gradskog dramskog kazališta Gavelle.
Ostvario je šezdesetak filmskih i televizijskih uloga, a, što se tiče pozorišta, publika će ga najviše pamtiti po onima ostvarenim u njegovom matičnom pozorištu, kao što je uloga u Voltaireovu Candideu ili u Shakespeareovu Othellu. Zapažene uloge ostvario je u djelima Bena Jonsona, Luigija Pirandella, Eduarda De Filippa, Ive Brešana, Horvatha von Odona, Milana Begovića, F.M. Dostojevskog, A.P. Čehova, Friedricha Schillera, Augusta Strindberga...
Glumio je i u Kroatenlageru, predstavi nastaloj po Krležinim djelima, u predstavi E, moj sokole po motivima Kozarčeva Đuke Begovića, a bio je i Grga Čokolin u Zlatarevu zlatu, Robespierre u Dantonovoj smrti, Knez Miškin u Idiotu.
Bogatu filmsku karijeru počeo je ulogom Tomahavke u seriji Kuda idu divlje svinje (1971), a nastavio je ulogama u filmovima Tomo Bakran (1978), Novinar (1979), ulogom Lojzeka u Horvatovom izboru, ulogom Žgolje u filmu Vrijeme za… (1993) i mnogim drugim. Ostvario je, između ostalog, i ulogu u hrvatskoj manjinskoj koprodukciji Lost Country Vladimira Perišića (2023) koja je svjetsku premijeru imala u sklopu paralelnog programa Filmskog festivala u Cannesu – Sedmica kritike (Semaine de la Critique).
Tumačio je, također, jednu od uloga u seriji Kumovi, kao gost pojavljivao se u serijama Bibin svijet i Naša mala klinika, a uz ostalo, glumio je i u telenovelama Ponos Ratkajevih, Sve će biti dobro, Kud puklo da puklo. Široj publici Duško Valentić najpoznatiji je po ulozi Papundeka u televizijskoj seriji Velo Misto, u kojoj je glumio uz Borisa Dvornika, Zdravku Krstulović, Mustafu Nadarevića, Borisa Buzančića, Špiru Guberinu i Ivu Gregurevića.