Holy Rosita je prvi igrani film belgijskog režisera i scenariste Wannesa Destoopa koji je na sebe skrenuo pažnju 2011. godine svojim kratkim filmom Swimsuit 46 sa kojim je osvojio Nagradu žirija na filmskom festivalu u Cannesu.
Deset godina kasnije istakao se sa serijom Albatros koja je proglašena za najbolju evropsku seriju godine, a koja je imala 14 nominacija za nagradu Ensor. Sinopsis njegovog dugometražnog debija glasi:
Rosita (Daphne Agten) je dobrodušna vesela žena sa žarkom željom da ima djecu. Ljudi iz njenog okruženja smatraju da je to suludo i neodgovorno jer sa poslom u perionici veša jedva može da izdržava samu sebe. Stoga prodaje svoje tijelo nekolicini klijenata koje privlači njeno ogromno tijelo. Kada zatrudni, odluči tu tajnu zadržati za sebe, te sebi i svom okruženju dokazati da može biti dobra majka...
Holy Rosita se dotiče diskriminacije prema gojaznim ljudima koji su radi toga spriječeni da napreduju u životu. Rađen je prema scenariju kojeg su zajednički napisali Destoop, Janne Desmet i Tom Dupont, jedan od scenarista drame Offline iz 2012. Osim Agten, u filmu se u glavnim ulogama pojavljuju Greet Verstraete kao hotelska recepcionerka i Kyoko Schoilers, poznata po ulogama u komedija/drami Any Way the Wind Blows, drami Tangier i seriji Geub.
Proglašen je najboljim filmom nedavno završenog festivala u Torinu.
